شب یلدا بهانه ای برای دید و بازدید و صله ارحام
نگاهی تربیتی به شب یلدا
بدرقه پاییز، استقبال زمستان
همه فصل ها و روزهای زندگی، هدیه ای از سوی خداوند به بندگان است. در هر کدام از این دگرگونیها، حکمت های نهان و آشکار و فرصت های ارزشمند وجود دارد. زیرکی انسان ها و خلاقیت آنهاست که می تواند از این فرصت ها به عنوان پلی برای فردایی بهتر بهره مند شود یا به تکرار گذشته و لرزش بر روی پل چوبی روزمرگی ادامه دهد.
در نگاه دینی، زمستان یک فرصت معرفی شده است، نه یک زحمت همراه با سرما و بوران. زمستان بهار مؤمن است؛ چون در شب های طولانی اش فرصت عبادت و در روزهای کوتاهش فرصت روزه گیری مستحبی برای وی پدید می آید. این نگاه تربیتی به فرصت ها در دیگر جنبه های این شب نیز می تواند جریان یابد.
یلدا، توشه مهربانی زمستان
سلام ای دوست، در پس کوچه های فاصله به دنبال وقت قبلی بودم تا برای روزهای بعد خود، توشه ای از مهربانی را فراهم کنم. خوب شد دیدمت؛ آن هم در بلندترین شب سال. با من که دست می دهی، چیزی در قلبم روشن می شود؛ گویا دست های ما پل بسته اند تا خورشید از قلب تو تا قلب من رفت و آمد کند؛ پس برای همین است که امشب، دیر صبح می شود.
ـ این را فراموش نکنید: وقتی چیزی به جز عشق برایتان نمانده است، تازه درمی یابید که دیگر به چیزی نیازمند نیستید.
