«مبعث» بزرگ ترین حادثه آخرالزمان
27 رجب روز عید بزرگ مبعث مسلمانان یعنی روزی که پیامبر اسلام (ص) از جانب خداوند به پیامبری مبعوث شد و اولین ایات نورانی قران (اقراء باسم ربک الذی خلق) در بیتالمعمور و قلب نازنین پیامبر نازل شد. وقتی پیامبر (ص) که طبق عادت گذشته برای راز و نیاز تنهایی به غار حرا در کوه نور مراجعه میکردند، این بار انگار بار سنگینی بر دوش داشته و وقتی به خانه خدیجه همسر مهربان رسید، احساس خستگی شدید و عرق کردگی در چهره مبارک رسول خدا پیدا بود و وقتی علت سوال شد، پیامبر فرمودند: فرشته وحی ایات الهی را نازل کرده و از جانب خداوند به پیامبری برانگیخته شدهاند.
انچنان بود که خداوند خواست در سرزمینی که مردم ان به عادت قبایل بدوی زندگی میکردند و تنها هنر انها علاقه به شعر، شتر و شمشیر بود، اما در این میان پیامبر رحمه للعالمین از بین همه مردم برانیگخته شد که قبل از ان نزد هیچ استاد و در هیچ مدرسهای درس نخوانده بود، اما وقتی ایات نورانی بر قلب مبارک پیامبر نازل شد، راهنما و پیامبر میلیونها انسان در سراسر جهان شده و هنوز چراغ هدایت بشریت را روشن نگه داشتهاند.
پیامبر خاتم (ص) ذخیره الهی از نظر رحمت بودن برای بشریت
اساس اسلام و دین رسول خاتم (ص) را بر پایه درست اندیشیدن است. امام علی (ع) در وصف پیامبر در جملاتی کوتاه میفرماید: سرمایه پیامبر (ص) دانایی و ابزار کارش اگاهی بود، یعنی به مردم اگاهی میداد. به کسی زور نمیگفت. دیگر بعد حوزه تکاملی اسلام به بعد اجتماعی، سیاسی و علمی باز میگردد که اسلام بهترین رهنمودها را دارد.
هدف اسلام، اساس کار و توسعه زندگی اجتماعی سیاسی مردم است. همه انبیاء، سرچشمه رحمت بودند. اما نبی اکرم (ص) پیامبر خاتم و ذخیره الهی از نظر رحمت بودن برای انسان در طول تاریخ است. بعثت انبیاء دست رحمت خداست که به سوی بشریت دراز شده است و نبی اکرم سرا پا رحمت است. برای مثال پیامبر (ص) دلسوز کسانی میشود که خدا دلسوز انها نیست؛ یعنی برای برخی کافران و ستمگران سران قریش دعا میکرد که خدایا اینها را ببخش. این دست رحمت خدا ـ پیامبر اعظم (ص) ـ به سوی ما دراز شده است. خداوند به حق شخصیت همین پیامبر (ص)، به مسلمانان توفیق دهد که جامعه دانایی، اگاهی و خردورزی را فراموش نکند.