ویژه نامه محرم 1443(حسینیه مجازی) - روز تاسوعا و حوادث جانگداز کربلا

واقعه عاشورا یک واقعه دو بعدی است. در یک بعد، در عالم دنیا و با نگاه به ابدان مطهر ان بزرگواران، همه درد و رنج و سختی و تشنگی و جراحت و فراق است، و در یک بعد ان، در نگاه به ارواح مقدس ان شهداء، همه عشق بازی با خداوند و انس و لقاء و وصال است. شهادت برای جسم انسان در این عالم، الم و رنج است؛ ولی برای جان و حقیقت ادمی پلی به سوی نعمت های بی پایان خداوند است. روز تاسوعا از ان روزهایی است که سوگوارا حسینی به یاد قمربنی هاشم و شهدای کربلا عزاداری می کنند. در اینجا به علل و حوادث روز نهم محرم و روز تاسوعای حسینی اشاره می شود.

حوادث روز تاسوعا

روز تاسوعا به نام حضرت عباس(ع) معروف است. این نامگذاری به عرف و سنت مردم بر می گردد، یعنی اینکه مردم برای احترام به ابوالفضل(ع)، از روز تاسوعا به عنوان روز حضرت عباس یاد می کنند. در این روز بیشتر از حضرت تجلیل می شود تا شخصیت ایشان بهتر مورد توجه قرار گیرد، البته این احترام به نقش عباس(ع) در کربلا و مقام حضرت برمی گردد.

حضرت عباس علیه السلام در حادثه کربلا، سمت پرچمداری سپاه حسین (ع ) و سقایی خیمه های اطفال و اهل بیت امام را بر عهده داشت و در رکاب برادر، غیر از تهیه اب، نگهبانی خیمه ها و امور مربوط به اسایش و امنیت خاندان حسین(ع) نیر برعهده او بود و تا زنده بود، دودمان امامت، اسایش و امنیت داشتند.

عباس(ع) مظهر ایثار و وفاداری و گذشت بود. وقتی وارد فرات شد، با انکه تشنه بود، اما بخاطر تشنگی برادرش حسین(ع) اب نخورد شهادت عباس، برای امام حسین(ع)بسیار ناگوار و شکننده بود. جمله پر سوز امام، وقتی که به بالین عباس رسید، این بود: (الان انکسر ظهری و قلت حیلتی و شمت بی عدوی) نشان از ناراحتی حضرت از شهادت ایشان دارد.